Tablica upamiętnia dawny szpital prowadzony podczas II wojny światowej przez polskich lekarzy w Győr.

W celu zapewnienia opieki medycznej licznym polskim uchodźcom wojskowym i cywilnym przebywającym w regionie w czasie II wojny światowej powołano tzw. polski szpital. Decyzję o powstaniu szpitala podjęło Ministerstwo Obrony Kraju Węgier. Szpital był oddziałem miejskiego szpitala wojskowego i był kierowany przez majora dr Stefana Sobienieckiego, personel stanowili polscy lekarze. W szpitalu były m.in. oddział internistyczny, chirurgiczny, okulistyczny, dermatologiczny oraz laboratorium. Działała nawet biblioteka oraz radio. Bezpłatnej pomocy udzielano wszystkim, nie przyjmowano pieniędzy za zabiegi, ani za lekarstwa. Polski szpital zapewniał opiekę medyczną także dzieciom z pobliskiego sierocińca. Symboliczną ochronę szpitala zapewniali węgierscy żołnierze.

Szpital polski w Győr przestał istnieć 2 stycznia 1945 r. Na żądanie Niemców chorych na noszach dowieziono na stację kolejową, załadowano do wagonów i razem z personelem medycznym wywieziono do Niemiec.