Na miejscowej tablicy sprawiedliwych wśród narodów świata umieszczono nazwisko Henryka Sławika. Tablica znajduje się w parku przy synagodze mieszczącej się przy ul. Dohány w V dzielnicy Budapesztu.

Po klęsce wrześniowej w 1939 r. Sławik znalazł się na Węgrzech, gdzie stanął na czele Komitetu Obywatelskiego ds. Opieki nad Uchodźcami Polskimi, potem został również mianowany delegatem Ministra Pracy Rządu RP na Uchodźstwie. Organizował pomoc dla internowanych wojskowych i dla uchodźców cywilnych, pomagał w wyjazdach na Zachód, we współpracy z delegatem węgierskiego rządu Józsefem Antallem wystawiał uchodźcom dokumenty, które uratowały życie uciekającym z Polski Żydom. Pomagał także ratować żydowskie dzieci, dla których wraz z dr. Józsefem Antallem oraz Zdzisławem Antoniewiczem, ks. prałatem dr. Miklósem Beresztóczym, biskupem Vácu – ks. dr. Árpádem Hanauerem, a przede wszystkim prymasem kardynałem Jusztiniánem Serédim pomógł utworzyć sierociniec w Vácu pod Budapesztem, który oficjalnie funkcjonował jako Dom Sierot Polskich Oficerów. Według szacunków Henryk Sławik uratował życie prawie 30 000 polskim uchodźcom, wśród których było ok. 5000 Żydów. Sławik został aresztowany w 1944 po wkroczeniu Niemców na Węgry, w śledztwie całą odpowiedzialność wziął na siebie, nie przyznając się do znajomości z Antallem. Został zamordowany 23 sierpnia w niemieckim obozie koncentracyjnym Mauthausen-Gusen.